Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση αναίρεσης ομόρρυθμου εταίρου, κρίνοντας πως ο τελευταίος δεν νομιμοποιείται ενεργητικά για την άσκηση προσφυγής για χρέη της εταιρείας (ΣτΕ 1585/2025).

Συγκεκριμένα, το ΣτΕ έκρινε πως ο αναιρεσείων, ως ομόρρυθμο μέλος, και όχι διαχειριστής της εταιρείας, δεν νομιμοποιείτο ενεργητικώς να ασκήσει, υπό την ιδιότητα αυτή, προσφυγή κατά της απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής του. Επεσήμανε, μάλιστα, ότι δεν μνημονευόταν στην οικεία καταλογιστική πράξη, αλλά ούτε και του κοινοποιήθηκε αυτή (παρά μόνο στον διαχειριστή της ομόρρυθμης εταιρείας).

Πιο αναλυτικά, κατά τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος, ομόρρυθμο μέλος, προσωπικώς και αλληλεγγύως ευθυνόμενο κατά νόμο για την καταβολή των φορολογικών οφειλών της εταιρείας, νομιμοποιείται στην άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής -και εντεύθεν προσφυγής κατά της τυχόν απόρριψης αυτής- κατά της εκδοθείσας σε βάρος του νομικού προσώπου καταλογιστικής πράξης, ανεξαρτήτως αν συνέτρεχε στο πρόσωπο του ομόρρυθμου εταίρου μία εκ των στο άρθρο 50 παρ. 1 Κ.Φ.Δ. αναφερομένων ιδιοτήτων.

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι οι διατάξεις του άρθρου 50 Κ.Φ.Δ. δεν δημιουργούν ίδια φορολογική υποχρέωση των αναφερομένων στην παρ. 1 προσώπων για την πληρωμή των φόρων, τόκων και προστίμων που οφείλονται από τα νομικά πρόσωπα, αλλά απλή πρόσθετη ευθύνη προς πληρωμή των βεβαιωθέντων σε βάρος των εταιρειών αυτών ποσών, που ενεργοποιείται κατά το στάδιο της είσπραξης και όχι κατά το στάδιο της βεβαίωσης του φόρου. Και ναι μεν στους αλληλεγγύως ευθυνόμενους παρέχεται το δικαίωμα άσκησης παράλληλα με το νομικό πρόσωπο, ενδικοφανούς προσφυγής κατά των σχετικών πράξεων της φορολογικής διοίκησης, το γεγονός, όμως, αυτό δεν τους καθιστά και υποκείμενα της σχετικής φορολογικής υποχρέωσης, ώστε να αποκτούν, εξ αυτού του λόγου, έννομο συμφέρον για την άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου κατά της απορριπτικής της ενδικοφανούς προσφυγής τους πράξης, εφόσον τέτοιο δικαίωμα δεν τους αναγνωρίζεται ούτε από ειδική διάταξη νόμου.

Περαιτέρω, κατά την κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, τα πρόσωπα αυτά δεν αποστερούνται δικαστικής προστασίας, εφόσον διατηρούν τη δυνατότητα να ασκήσουν ανακοπή κατά των πράξεων διοικητικής εκτέλεσης που θα εκδοθούν σε βάρος τους στο πλαίσιο είσπραξης των οφειλομένων από την εταιρεία ποσών.

Ομοίως έκρινε και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.

Ακολούθως, σύμφωνα με το σκεπτικό του ΣτΕ, με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 50 του Κ.Φ.Δ. παρέχεται στους προσωπικώς και αλληλεγγύως, κατά την παρ. 1 του αυτού άρθρου, ευθυνόμενους για την εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων νομικών προσώπων ή οντοτήτων -μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ήδη οι διαχειριστές προσωπικών εταιρειών- η δυνατότητα άσκησης όλων των έναντι της φορολογικής διοίκησης διαδικαστικού χαρακτήρα δικαιωμάτων που παρέχονται εκ του νόμου στα ίδια τα νομικά πρόσωπα. Μεταξύ των δικαιωμάτων αυτών, περιλαμβάνεται και η κατ’ άρθρο 63 του Κ.Φ.Δ. ενδικοφανής προσφυγή, η άσκηση της οποίας αποτελεί προϋπόθεση παραδεκτού της εν συνεχεία ασκούμενης ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων προσφυγής.

Δεδομένου, εξάλλου, ότι από το δικαίωμα άσκησης προσφυγής κατά της σιωπηρής ή ρητής απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής ο νόμος δεν προβλέπει καμία εξαίρεση, οι προσωπικώς και αλληλεγγύως ευθυνόμενοι για τις φορολογικές υποχρεώσεις του νομικού προσώπου, οι οποίοι, πάντως, πρέπει να μνημονεύονται στην καταλογιστική του φόρου πράξη νομιμοποιούνται, υπό την ιδιότητά τους αυτή, να ασκήσουν προσφυγή κατά της απόρριψης της ενδικοφανούς τους προσφυγής, με την οποία, κατ’ ενάσκηση δυνατότητας παρεχόμενης εκ του νόμου, εστράφησαν κατά της εκδοθείσης σε βάρος του νομικού προσώπου καταλογιστικής πράξης της φορολογικής αρχής.

Το δικαστήριο τόνισε, τέλος, πως αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή δεν συνάγεται ως εκ της κατά νόμο απεριόριστης και εις ολόκληρον ευθύνης των ομορρύθμων εταίρων για τα χρέη της εταιρείας, δοθέντος ότι οι διατάξεις του άρθρου 50 Κ.Φ.Δ., ειδικώς για τις φορολογικές οφειλές των προσωπικών εταιρειών, περιορίζουν τον κύκλο των νομιμοποιούμενων σε (ενδικοφανή και δικαστική) προσφυγή προσώπων.

Πηγή: ddikastes.gr