ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Ποινικό Δίκαιο  | 119  | των το Δικαστήριο δύναται, ακόμα και αν δεν έχει εκφωνηθεί και ξεκινήσει μία υπόθεση, να τη διακόψει για τη δεύτερη συνεδρίαση, καθότι οι δικηγόροι υποχρεούνται να συμ - μορφώνονται με την απόφαση της Ολομέλειας και να απέχουν σε τυχόν τρίτη συνεδρίαση, εφόσον δεν έχει εκφωνηθεί και ξεκινήσει μία υπόθεση, ήτοι να μη μετέχουν στην εκδίκα - ση της υπόθεσης μετά από τυχόν δεύτερη διακοπή εφόσον δεν έχουμε έναρξη της ακρο - αματικής διαδικασίας. Αντιθέτως, αν μία υπόθεση εκφωνηθεί και ξεκινήσει, είτε στο πλημμελειοδικείο είτε στο εφετείο, το Δικαστήριο διακόπτει την υπόθεση για επόμενες δικασίμους έως ότου εκδο - θεί σχετική οριστική απόφαση του δικαστηρίου χωρίς να υφίσταται, δε, περιορισμός στον αριθμό των συνεδριών. Διευκρινίζεται, δε, ότι η διαφορά της διακοπής από την αναβολή είναι ότι η διακοπή της συνεδρίασης συνεπάγεται τη συνέχιση δικαστηρίου με την ίδια σύνθεση και τη συνέχιση της δίκης από το σημείο που είχε διακοπεί κατά τη τελευταία συνεδρία (εφόσον είχε αρ - χίσει). Η κατά διακοπή συνεδρίαση γίνεται εντός σύντομου χρονικού διαστήματος, ήτοι εντός εβδομάδων-ημερών κατά κανόνα, ενώ στις δίκες μακράς διάρκειας, ήτοι δίκες που απαιτούνται πολλές συνεδριάσεις, οι συνεδριάσεις μπορεί να λαμβάνουν χώρα και αρκε - τές ημέρες την εβδομάδα. Αντιθέτως η αναβολή της δίκης συνεπάγεται ότι η υπόθεση προσδιορίζεται για νέα δικά - σιμο, ήτοι με νέα σύνθεση του δικαστηρίου, η οποία δικάσιμος βάσει και του άρθρου 349 παρ. 2 θα πρέπει να είναι η συντομότερη και να μην υπερβαίνει τους 8 μήνες. Συνεπώς κατά κανόνα και αν δεν τίθεται ζήτημα παραγραφής ή άλλος εξαιρετικός λόγος το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 349 ΚΠΔ βάσει του οποίου προβλέπεται ότι « Το δι - καστήριο πριν διατάξει την αναβολή, υποχρεούται να διερευνήσει τη δυνατότητα διακο - πής της δίκης » εφαρμόζεται στο Εφετείο Πλημμελημάτων και στα αρμόδια προς εκδίκα - ση κακουργημάτων Δικαστήρια και όχι στα πλημμελειοδικεία. Επομένως στην περίπτωση που είναι δυνατή η διακοπή και εφόσον κατατεθεί παραδεκτό και βάσιμο αίτημα αναβο - λής το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει τη διακοπή της δίκης και όχι την αναβολή αν κρίνει ότι ο λόγος αναβολής (π.χ. ήπια ασθένεια του κατηγορουμένου) θα έχει εκλείψει κατά το χρόνο της πρώτης μετά διακοπής συνεδρίασης. Β. Περιεχόμενο του αιτήματος αναβολής-διακοπής Στο άρθρο 349 ΚΠΔ προβλέπονται ρητά τρείς (3) λόγοι αναβολής, ήτοι οι λόγοι ανωτέρας βίας, ο σοβαρός λόγος υγείας και το κώλυμα του συνηγόρου υπεράσπισης ή υποστήριξης της κατηγορίας λόγω συμμετοχής του σε άλλη δίκη ή διαδικασία, ενώ ρητά διευκρινίζεται και στην παρ. 4 του άρθρου 349 ΚΠΔ, ότι η αποχή των δικηγόρων αποτελεί λόγος ανωτέ - ρας βίας, χωρίς αυτό να μπορεί να αμφισβητηθεί από το Δικαστήριο. Η αναβολή για λό - γους ανωτέρας βίας μπορεί να αποφασιστεί είτε κατόπιν πρότασης του εισαγγελέως, είτε κατόπιν πρότασης κάποιου εκ των διαδίκων ή και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, ενώ η αναβολή για σοβαρούς λόγους υγείας ή λόγω άλλης επαγγελματικής υποχρέωσης του συνηγόρου μπορεί να αποφασιστεί κατόπιν αιτήματος κάποιου εκ των διαδίκων.