ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

|  Υπόδειγμα  [7] |  138  ματος και της Συμβάσεως της Ρώμης της 4.11.1950 «δια την προάσπισιν των δικαιωμά - των του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών», αφετέρου δε επιτυγχάνεται ο θεματικός προσδιορισμός του αντικειμένου της δίκης . (βλ. Λ.Χ. Μαργαρίτης, Α. Ζαχα - ριάδης, Το κλητήριο θέσπισμα, Νομική Βιβλιοθήκη, 1997, σ.114). Έτσι, ο κατηγορού - μενος μπορεί να λάβει γνώση της αποδιδόμενης σ’ αυτόν κατηγορίας και να προετοιμά - σει ανάλογα την υπεράσπισή του. Ως τέτοιος ακριβής καθορισμός της πράξης θεωρείται αυτός κατά τον οποίον περιγράφονται εξαντλητικά όλα τα πραγματικά περιστατικά τα οποία συνιστούν στοιχεία της αντικειμενικής και υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλή - ματος καθώς και τον εξωτερικό όρο του αξιόποινου, όπου αυτός απαιτείται, ήτοι η αν - θρώπινη συμπεριφορά, το υποκείμενο και το υλικό αντικείμενο του εγκλήματος, οι πε - ριστάσεις της αξιόποινης συμπεριφοράς και η υπαιτιότητα (βλ. Λ.Χ. Μαργαρίτης, Α. Ζαχαριάδης, ό.α, σ.115-116). Περαιτέρω απαιτείται και η μνεία του άρθρου του ποινικού νόμου που προβλέπει την πράξη . Πρέπει, δε, να μνημονεύεται στο κλητήριο θέσπισμα κάθε ουσιαστική διάταξη του Ποινικού Κώδικα ή άλλου ειδικού νόμου, η οποία τυποποιεί τα στοιχεία του συγκε - κριμένου εγκλήματος κατά απόλυτη εννοιολογική αρμονία με τα ισχύοντα αντιστοί- χως στο χώρο των παραπεμπτικών βουλευμάτων και των καταδικαστικών αποφάσε- ων (βλ. Λ.Χ. Μαργαρίτης, Α. Ζαχαριάδης, ό.α, σελ.156). Β. Πραγματικά περιστατικά Εν προκειμένω στο εν λόγω κλητήριο θέσπισμα υπάρχει πλήρης ασάφεια, καθώς σε αυτό αναφέρεται ότι εγώ (...) χωρίς να διευκρινίζεται πότε τελέστηκε η πράξη ούτε ο τό - πος που αυτή έλαβε χώρα. Συνεπώς από τα περιγραφόμενα στο κλητήριο θέσπισμα πραγματικά περιστατικά δημι - ουργείται πλήρης ασάφεια ως προς το γιατί κατηγορούμαι, καθώς (...) Όλες οι ως άνω αναφερόμενες ασάφειες βάλλουν ευθέως κατά του δικαιώματος μου να πληροφορηθώ επαρκώς την κατά εμού κατηγορία κατ’ άρθρο 321 ΚΠΔ και συνεπώς να προετοιμάσω καταλλήλως και επαρκώς την υπεράσπιση μου. Αναφέρω τα ανωτέρω Αιτούμενος να ακυρωθεί το επιδοθέν σε εμένα, εις βάρος μου, κλητήριο θέσπισμα. Αθήνα, ....-...-..... Ο κατηγορούμενος Δια του συνηγόρου του