ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

|  Υπόδειγμα  [2] |  258  Περαιτέρω, η προσβολή της προσωπικότητας μπορεί να προέλθει και από ποινικά κο - λάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμιση ή συκοφαντική δυσφήμιση που προ - βλέπονται και τιμωρούνται κατά τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 ΠΚ . Πιο συ - γκεκριμένα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 361 ΠΚ όποιος προσβάλλει την τιμή του άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο διαπράττει το αδίκημα της εξύβρισης ενώ κατά τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 ΠΚ, όποιος με οποιονδήπο - τε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλο γεγονός που μπο - ρεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, διαπράττει το αδίκημα της δυσφήμισης και αν το γεγονός αυτό είναι και ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι είναι ψευδές, τότε δια - πράττει το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης. Κατά συνέπεια, για τη στοιχειοθέ - τηση της αντικειμενικής υπόστασης των ανωτέρω εγκλημάτων απαιτείται προσβολή με λόγο ή με έργο της τιμής άλλου ή περαιτέρω, ισχυρισμός ή διάδοση από τον υπαίτιο με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλο, γεγονότος το οποίο θα μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του, ενώ στην περίπτωση της συκο - φαντικής δυσφήμισης, το γεγονός απαιτείται να είναι και ψευδές και ο υπαίτιος να γνώ - ριζε την αναλήθειά του. Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση η προερχόμενη ή εξ ιδίας πεποιθήσεως ή γνώ - μης ή εκ μεταδόσεως από τρίτο πρόσωπο, ενώ διάδοση υφίσταται όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της από άλλον γενόμενης ανακοίνωσης. Τόσο ο ισχυρισμός όσο και η διάδο - ση απαιτείται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Αυτό το οποίο αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρόν ή παρελ - θόν υποπίπτον στις αισθήσεις και δυνάμενο να αποδειχθεί. Αντικείμενο της προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του φυσικού προσώπου, ήτοι του μέλους μιας οργανωμέ - νης κοινωνίας το οποίο κινείται στο πλαίσιο της συναλλακτικής ευθύτητας. Η τιμή του προσώπου θεμελιώνεται επί ηθικής αξίας, η οποία πηγή έχει την ατομικότητα και εκδη - λώνεται με πράξεις ή παραλείψεις. Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπα - χθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσης, ακόμη δε και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα προσωπικότητας δηλαδή μόνο όταν συν - δέονται και σχετίζονται με το γεγονός κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικώς να προσδι - ορίζουν την ποσοτική του και ποιοτική του βαρύτητα, άλλως μπορεί να αποτελούν εξύ - βριση κατά τη διάταξη του 361 ΠΚ (ΑΠ 456/2014, ΑΠ 531/2014). Περαιτέρω, η ποινική ευθύνη των κατά το νόμο υπευθύνων, άρα και η κατά το νόμο υποχρέωση προς αποζημίωση, παραμένει όταν οι επίμαχες εκφράσεις περιέχουν τα συ - στατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης ή όταν από τον τρό - πο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Ειδικός δε σκοπός εξύβρισης, εμφαίνεται στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψης αυτού που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ο οποίος χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό για να προσβάλει την τιμή του άλλου. Εν προκειμένω, η αντίδικος εταιρεία προέβη επανειλημμένως στην ανάρτηση στην ιστο - σελίδα που διατηρεί, άρθρων καταφανώς ειρωνικών, υβριστικών και προσβλητικών