ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Υπόδειγμα  [5] |  273  | 18/1998). Αντίθετα, η ποσοτική ή ποιοτική αοριστία της αγωγής, η οποία υπάρχει όταν δεν εκτίθενται στην αγωγή όλα τα στοιχεία που απαιτούνται κατά νόμο για τη στήρι - ξη του αιτήματος της αγωγής, τα πραγματικά, δηλαδή, περιστατικά που απαρτίζουν την ιστορική βάση της αγωγής και προσδιορίζουν το αντικείμενο της δίκης, δημιουρ - γεί λόγους αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθμοί 8 και 14 του ΚΠολΔ. Ειδικότερα, η έλ - λειψη εξειδίκευσης των πραγματικών περιστατικών που θεμελιώνουν, κατ’ αρχήν, το ασκούμενο με την αγωγή ουσιαστικό δικαίωμα και αποτελούν την προϋπόθεση εφαρ - μογής του αντίστοιχου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, χαρακτηρίζεται ως ποσοτική αο - ριστία της αγωγής, ενώ η επίκληση απλώς των στοιχείων του νόμου, χωρίς αναφο - ρά πραγματικών περιστατικών, χαρακτηρίζεται ως ποιοτική αοριστία της αγωγής και ελέγχονται αμφότερες αναιρετικά με τους λόγους από τους αριθμούς 8 και 14 του άρ - θρου 559 του ΚΠολΔ (ΑΠ 14/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ και εκεί παρατιθέμενη νομολογία Oλ. Α.Π. 1573/1981, Α.Π. 1321/2015, A.Π. 119/2014, Α.Π. 2015/2014, Α.Π. 697/2012, Α.Π. 1495/2009, Α.Π. 1631/2009). Συνεπώς, συνάγεται, ότι στην αγωγή, για να είναι αυτή ορισμένη, πρέπει να περιλαμ - βάνονται με πληρότητα όλα τα στοιχεία και γεγονότα, που απαιτούνται και που σύμ - φωνα με το νόμο θεμελιώνουν τη ζητούμενη από τον ενάγοντα έννομη συνέπεια. Ενώ, στην περίπτωση που το δικόγραφο δεν περιέχει με σαφήνεια και πληρότητα τα οριζό - μενα από το νόμο, για να μην ενέχει αοριστία (ποσοτική και ποιοτική), δεν μπορεί να συμπληρωθεί εκ των υστέρων είτε με τις προτάσεις, είτε και με παραπομπή σε άλλα έγ - γραφα, εκτός της αγωγής ευρισκόμενα. Η επίκληση αυτή θα ήταν αντίθετη με την έγ - γραφη προδικασία, που διακρίνει τις πράξεις μέχρι την εισαγωγή της αγωγής σε δίκη, ενώ δεν επιτρέπεται επίκληση νέων πραγματικών γεγονότων από τον ενάγοντα, γεγο - νός, που ερευνάται αυτεπάγγελτα σε κάθε στάση της δίκης (ΕιρΧίου 21/2018 ΤΝΠ ΝΟ - ΜΟΣ και εκεί παρατιθέμενη νομολογία ΑΠ 483/81 ΝοΒ 30/50, ΑΠ 925/80 ΝοΒ 29/296, ΑΠ 560/79 ΝοΒ 27/1599, ΕφΠειρ. 716/87 Δ/νη 29/742, ΕΑ 10371/1986 Δίκη 18/203). ). Ειδικότερα, όσον αφορά την αγωγή με την οποία ζητείται αποζημίωση λόγω αδικοπρα - ξίας, για την πληρότητα αυτής πρέπει να αναφέρονται τα περιστατικά εκείνα που συνι - στούν την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγόμενου (θετική πράξη ή παρά - λειψη, εφόσον εκείνος που υπέπεσε στην παράλειψη ήταν υποχρεωμένος σε πράξη από το νόμο, τη δικαιοπραξία ή από την καλή πίστη κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη (ΑΠ 838/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πρέπει, περαιτέρω, να αναφέρονται τα γεγονότα που δι - καιολογούν την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς και της ζημίας που επήλθε στον ενάγοντα, καθώς και τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν τη (θετική και αποθε - τική) ζημία του ενάγοντος (ΑΠ 838/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσσαλ 2588/2017 ΤΝΠ ΝΟ - ΜΟΣ, ΑΠ 252/2013 ΝοΒ 2014.1902). Σε αυτό το πνεύμα έχει κριθεί ότι είναι αόριστη και εξ αυτού του λόγου απορριπτέα ως απαράδεκτη αγωγή λόγω αδικοπραξίας, διότι ο ενάγων δεν αναφέρει σε αυτή σε τι συ - νίσταται η παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου (ΜΠρΑθ 2968/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω ως αόριστη και συνακόλουθα απαράδεκτη έχει κριθεί και η αγωγή στην οποία δεν εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά που πληρούν το πραγμα -