ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

|  Υπόδειγμα  [5] |  278  Εν προκειμένω , όπως ήδη αναλυτικά αναφέρθηκε ανωτέρω (υπό Ι) , […]. Στο σημείο αυτό λαμβάνει χώρα η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών που εξιστο - ρούνται στο ιστορικό των προτάσεων στον επικαλούμενο κανόνα δικαίου. Ως εκ τούτου, μη στοιχειοθετούμενων των προϋποθέσεων του παρανόμοου, του υπαι - τίου και του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της δικής μου συμπεριφοράς και της φερόμε - νης ηθικής βλάβης του/της αντιδίκου δεν στοιχειοθετείται αδικοπρακτική ευθύνη εμού του/της εναγομένου/μένης κατ’ άρθρο 914 ΑΚ και θα πρέπει για το λόγο αυτό η υπό κρί - ση αγωγή να απορριφθεί ως νόμω και ουσία αβάσιμη και ως αναπόδεικτη. Δ. Επικουρική ένσταση άρθρου 367 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα Σύμφωνα δε με τις διατάξεις του άρθρου 367 παρ. 1 περ. α΄-δ’ ΠΚ , αίρεται το άδικο των προβλεπόμενων στα άρθρα 361 επ. του άνω Κώδικα ποινικά κολάσιμων πράξεων, με - ταξύ άλλων, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώμα - τος ή για άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις. Δικαιολογημέ - νο ενδιαφέρον, που πηγάζει από την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία και την κοινωνική αποστολή του τύπου (άρθρο 14 παρ. 1-2 του Συντάγματος και άρθρο 10 παρ. 1 εδ. α` και β` της ΕΣΔΑ), έχουν και τα πρόσωπα που συνδέονται με τη λειτουργία του, για τη δημοσίευση και προβολή - δημοσιοποίηση ειδήσεων και σχολίων σχετικών με τις πράξεις και τη συμπεριφορά φυσικών ή νομικών προσώπων ή ομάδων προσώπων, που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για το κοινωνικό σύνολο. Γι` αυτό μπορούν να δημο - σιευθούν ειδήσεις και σχόλια για τη σχετική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και με οξεία ακόμη κριτική ή δυσμενείς χαρακτηρισμούς (813/2021 ΑΠ). H προβολή περίπτωσης του πιο πάνω άρθρου του ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος προσώπου (ένσταση), λόγω άρσης του παρανόμου της προσβολής, εκτός αν η εκδήλωση περιέχει τα συστατικά στοιχεία της συκοφαντικής δυ - σφήμησης, καθώς και όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή τις περιστάσεις τέλεσης της πράξης προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Περαιτέρω, το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) δεν αφήνει κανένα περιθώριο για περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης σε ότι αφορά τον πολιτικό λόγο -στον οποίο η ελευθερία της έκφρασης είναι ύψιστης σημασί - ας- ή θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 741-742/6.5.2009 από - φαση του ΕΔΔΑ (Υπόθεση Z. κατά Ελλάδος), της οποίας τις παραδοχές υιοθέτησε πλή - ρως και ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθ. 881/2015 (Ποιν.) απόφασή του, εφ’ όσον ένα άρθρο (ή οποιαδήποτε άλλη δημοσίευση) εντάσσεται στο πλαίσιο μιας συζήτησης γενι - κού ενδιαφέροντος, απαιτείται ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της ελευθερίας της έκ - φρασης. Άλλωστε, η ελευθερία έκφρασης, η οποία προστατεύεται από το άνω άρθρο της ΕΣΔΑ, ισχύει όχι μόνο για τις «πληροφορίες» ή «ιδέες» που γίνονται ευμενώς δε - κτές ή θεωρούνται αβλαβείς ή αδιάφορες, αλλά επίσης και για εκείνες που προσβάλ - λουν, σοκάρουν ή ενοχλούν! Κατ’ ακολουθία όλων των ανωτέρω, καθίσταται σαφές, ότι αποφασιστικό, σε κάθε περίπτωση, ρόλο για το εάν η επίκληση κάποιας εκ των πε - ριπτώσεων του άρθρου 367 § 1 του Π.Κ. συνιστά λόγο που δικαιολογεί την επέμβα -