ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Υπόδειγμα  [5] |  279  | ση στην προσωπικότητα, είναι το αληθές ή όχι του περιεχομένου των δηλώσεων. Εφ’ όσον το περιεχόμενο είναι αληθές, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει εάν το σύνολο της υπόθεσης, το ενδιαφέρον του κοινού και η πρόθεση του συντάκτη της είδησης ή του σχολίου δικαιολογούσαν την προφανή χρήση προκλητικών και υπερβολικών φρά - σεων, σταθμίζοντας τόσο τα αντιτιθέμενα προστατευόμενα αγαθά (προσωπικότητας και ενημέρωσης του κοινού) όσο και το εάν ο τρόπος της εκδήλωσης είναι ανάλογος του επιδιωκόμενου θεμιτού σκοπού (ΑΠ 1339/2008, ΑΠ 500/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Απόφ. 5-6/2008 ΕΔΔΑ (Προσφυγή 15909/06) σκέψη 28, Απόφ, 14.3.2002 ΕΔΔΑ (Προσφυγή 26229/1995 Gaweda κατά Πολωνίας) CEDH 2002-1, Απόφ. 38432/97 EΔΔA {Υπόθεση Thoma κατά Λουξεμβούργου} CEDH 2001-ΙΙ). Εν προκειμένω , […]. Στο σημείο αυτό λαμβάνει χώρα η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών που εξιστο - ρούνται στο ιστορικό των προτάσεων στον επικαλούμενο κανόνα δικαίου. Σε ακολουθία των ανωτέρω, ακόμη και στην αδόκτητη περίπτωση που ήθελε θεωρηθεί ότι τα ένδικα δημοσιεύματα τυγχάνουν δυσφημιστικά για τον/την αντίδικο, πληρουμέ - νων των προϋποθέσεων του άρθρου 367 παρ. 1 ΠΚ ως αναλυτικά εκτίθεται ανωτέρω αίρεται το παράνομο της φερόμενης προσβολής του/της αντιδίκου και θα πρέπει η έν - δικος αγωγή του/της να απορριφθεί στο σύνολό της και καθ’ άπαν αυτής το αιτητικό ως νόμω και ουσία αβάσιμη. Γ. Επικουρική ένσταση εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας κατά την επιμέτρη- ση του ποσού της τυχόν επιδικασθησόμενης χρηματικής ικανοποίησης Σύμφωνα με το άρθρο 932 ΑΚ (σε συγκερασμό και με τις προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914 και 920 ΑΚ ) σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 932 ΑΚ αξίωση χρηματικής ικανοποί - ησης για ηθική βλάβη στοχεύει στην εξισορρόπηση των δυσμενών καταστάσεων που δημιουργούνται συνεπεία μιας αδικοπραξίας και στην παροχή της απαιτούμενης οικο - νομικής ευχέρειας για την υπερπήδηση ή τη μείωση της μη περιουσιακής βλάβης που επήλθε. Για να είναι ορισμένη η αγωγή για την επιδίκαση εύλογης χρηματικής ικανοποί - ησης, πρέπει ο ενάγων να εκθέτει σε αυτήν τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, το είδος της προσβολής του, την βαρύτητα και την έκταση της βλάβης, το βαθμό προσβο - λής της προσωπικότητας του, το βαθμό πταίσματος του υπαιτίου και την περιουσιακή και κοινωνική κατάσταση των μερών (ΑΠ 361/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1325/1996 Ελ - λΔικ 38/1047, ΕφΠειρ 181/2013 ΕΝαυτΔ 2014/18, Κατρά, «Αγωγές Αστικού Δικαίου και Ενστάσεις», 2005, σελ. 583), κατ’ άλλη δε άποψη, ειδικότεροι προσδιορισμοί, όπως η έκταση της βλάβης που υπέστη ο παθών, η βαρύτητα του πταίσματος του υπαιτίου, κα - θώς και οι συμπαρομαρτούσες συνθήκες, ήτοι η περιουσιακή κατάσταση των διαδίκων, η κοινωνική τους θέση, οι προσωπικές σχέσεις των διαδίκων, ο ποινικός χαρακτήρας