ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Υπόδειγμα  [1] |  353  | ΙΙ. ΛΟΓΟΙ ΈΦΕΣΗΣ Το δικόγραφο της εφέσεως πρέπει κατ’ άρθρο 520 παρ. 1 ΚΠολΔ να περιέχει υποχρεω - τικά τα στοιχεία των άρθρων 118 έως 120 ΚΠολΔ και τους λόγους εφέσεως. Όπως πα - γίως γίνεται δεκτό στη νομολογία και τη θεωρία, λόγους εφέσεως στοιχειοθετούν και οι λόγοι αναιρέσεως αλλά και οι λόγοι αναψηλαφήσεως (ίδ. Νικόλαου Θ. Νίκα, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, Γ’ Έκδοση, Εκδ. Σάκκουλα 2018, σελ. 687-688). Ακολούθως, επί των λόγων της υπό κρίση εφέσεώς μου εκθέτω τα ακόλουθα. Α. ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΠΙΤΟΥΣΑ ΑΓΩΓΗ ΜΟΥ Οι λόγοι έφεσης μπορεί να συνίστανται στους λόγους αναίρεσης ή/και σε επιπλέων αυ - τών λόγους. Όλως ενδεικτικά παρατίθεται κατωτέρω ορισμένοι λόγοι έφεσης με ομοί - ως ενδεικτική διατύπωση προς διευκόλυνση των συναδέλφων. 1ο Λόγος Έφεσης: Άρση παράλειψης καταβολής του οφειλόμενου δικαστικού ενσή- μου επί της παρεμπίπτουσας αγωγής & προσεπίκλησής μου σε πρώτο βαθμό Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. Γ Ϡ ΟΗ/1912 «Περί Δικαστικών Ενσήμων», όπως αυθε - ντικά ερμηνεύτηκε με το άρθρο 7 παρ. 1 και 2 του ν.δ. 1544/1942 και τροποποιήθηκε με το ν.δ. 4189/1961, σε συνδυασμό και με το άρθρο 272 παρ. 1 ΚΠολΔ, επί αγωγών με καταψηφιστικό αίτημα οφείλεται η καταβολή του αναλογούντος στο αίτημα της εκά - στοτε αγωγής δικαστικού ενσήμου, το οποίο ανέρχεται σε ποσοστό 8%0 του αιτούμε - νου με την εν θέματι αγωγή ποσού, προσαυξημένου με τις νόμιμες προσαυξήσεις. Το ως άνω δε δικαστικό ένσημο οφείλει να καταβάλει ο ενάγων μέχρι τη συζήτησης της αγωγής του επί ποινή ερημοδικίας του (ίδ. ενδεικτικά ΑΠ 181/2013, ΑΠ567/2012, ΑΠ 382/2011 κ.ο.κ. άπασες δημ. σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Μολαταύτα, όπως παγίως νομολογείται, σε περίπτωση παράλειψης καταβολής του οφειλόμενου δικαστικού ενσήμου, ο ερημοδικασθείς ενάγων δύναται να ασκήσει έφε - ση, μοναδικός λόγος της οποίας δύναται να είναι η άρση της ειρημένης παράλειψης, ήτοι η εκ των υστέρων καταβολή του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου (ίδ. ενδεικτι - κά ΑΠ 538/2019, ΑΠ 1752/2023, ΑΠ 140/2023 κ.ο.κ. άπασες δημ. σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Όπως έκρινε επί λέξει με την υπ’ αρ. 1753/2023 απόφασή του ο Άρειος Πάγος « η ανω - τέρω, εκ των υστέρων, καταβολή του δικαστικού ενσήμου, με σχετικό λόγο έφεσης, στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί να γίνει μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης, 11 όπως γίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 237 παρ.1 εδ. γ’ όπως ίσχυε τον κρίσιμο χρό - νο και ήδη από 1-1-2022, άρθρ. 237 παρ. 1 εδ. ε και στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο , αν και η διάταξη αυτή δεν απαριθμείται στο άρθρο 524 παρ. 1 ΚΠολΔ, ως εφαρμοστέα 11. Επισημαίνεται ότι στη νομολογία έχει εκφραστεί και η αντίθετη άποψη όσον αφορά το χρόνο καταβο - λής του δικαστικού ενσήμου με την έφεση, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει αυτό να κατατίθεται κατά το χρόνο κατάθεσης της έφεσης στη Γραμματεία του Δικαστηρίου και όχι στο μεταγενέστερο στάδιο της κατάθεσης των προτάσεων επί της έφεσης (ίδ. ΑΠ 1436/2023 δημ. www.areiospagos.gr. Λόγω αυτής της διχογνωμίας, ασφαλέστερο είναι να κατατίθεται το δικαστικό ένσημο ταυτόχρονα με την κατάθε - ση της έφεσης σε αυτή την περίπτωση.