ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

|  Υπόδειγμα  [4] |  394  κές προϋποθέσεις μεταξύ των οποίων και η επίδοση έγγραφης όχλησης (και ως όχληση νοείται κάθε πρόσκληση του δανειστή προς τον οφειλέτη για εκπλήρωση της παροχής), η αίτηση για έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, ο δε δικαστής οφείλει να εξετάζει αυτεπαγγέλτως τη συνδρομή των ως άνω προϋποθέσεων και υποχρεούται να μην εκδώσει διαταγή απόδοσης μισθίου αν λείπει μία ή περισσότερες εξ αυτών. Αν όμως εκδώσει τη διαταγή, τότε μπορεί να ζητη - θεί η ακύρωσή της με ανακοπή (ΟλΑΠ 10/1997 ΕλλΔνη 38.768, ΕφΑθ 4589/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 36/2003 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Εν προκειμένω, [...]. Στο σημείο αυτό λαμβάνει χώρα η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον επι - καλούμενο κανόνα δικαίου. Συνεπεία των ανωτέρω καθίσταται προφανές ότι δεν συνέτρεχαν οι απαραίτητες εκ του νόμου προϋποθέσεις για την έκδοση της υπ’ αρίθμ. ____________ Διαταγής Από- δοσης Χρήσης Μισθίου και για το λόγο αυτό τυγχάνει ακυρωτέα. Γ. Ύπαρξη εκκρεμοδικίας κατ’ άρθρο 222 Κ.ΠΟΛ.Δ. Κατά την παρ. 1 του άρθ. 222 ΚΠολΔ, μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, κατά την ΚΠολΔ 221 παρ. 1 περ. α΄ και κατά τη διάρκεια αυτής, δεν μπορεί να γίνει, ενώπιον οποιουδήποτε Δικαστηρίου, νέα δίκη, για την ίδια επίδικη διαφορά, μεταξύ των ίδιων διαδίκων, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα. Και κατά την παρ. 2 του ιδίου άρ - θρου, αν κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας ασκηθεί άλλη αγωγή, ανταγωγή ή κυρία παρέμβαση ή προταθεί ένσταση συμψηφισμού, για την ίδια επίδικη διαφορά, αναστέλ - λεται και αυτεπαγγέλτως η εκδίκαση αυτής, έως ότου περατωθεί η πρώτη δίκη. Οι προϋποθέσεις της ενστάσεως εκκρεμοδικίας κατά την έννοια του άρθρου 222 ΚΠολΔ είναι οι εξής: α) ύπαρξη εκκρεμούς δίκης είτε ενώπιον του ίδιου είτε ενώπιον άλλου Δι - καστηρίου, β) ταυτότητα προσώπων, ήτοι ταυτότητα διαδίκων που να παρίστανται με την ίδια ιδιότητα. Τούτο σημαίνει ότι το δεδικασμένο της αποφάσεως της πρώτης δίκης καταλαμβάνει (δεσμεύει) και τους διαδίκους της δεύτερης δίκης ανεξάρτητα δηλαδή από τη μεταλλαγή της δικονομικής ιδιότητας αυτών σε κάθε δίκη, γ) ταυτότητα διαφο - ράς, ήτοι ταυτότητα δικαιώματος, αντικειμένου και ιστορικής και νομικής αιτίας. Ταυτό - τητα δικαιώματος υπάρχει όταν το προβαλλόμενο δικαίωμα είναι το ίδιο, το οποίο εξε - τάστηκε και κρίθηκε στην προηγούμενη δίκη. Ταυτότητα αντικειμένου υπάρχει όταν το ενσώματο ή ασώματο αντικείμενο της νέας δίκης δεν είναι διαφορετικό της προηγούμε - νης δίκης. Τέλος, με τον όρο ταυτότητα ιστορικής και νομικής αιτίας δηλώνεται η ταυτό - τητα του νομικού γεγονότος του παραγωγικού της έννομης σχέσης. Με άλλα λόγια ταυ - τότητα ιστορικής και νομικής αιτίας σημαίνει ότι με τη δεύτερη αγωγή, ανταγωγή κ.λπ ., πρέπει να προβάλλεται με βάση τα ίδια πραγματικά περιστατικά το ίδιο αίτημα. Η εκ - κρεμοδικία με την ως άνω έννοια συνιστά δικονομικό απαράδεκτο της αγωγής, αντα - γωγής κ.λπ . που ασκήθηκε εκ νέου και έχει ως συνέπεια όχι την απόρριψη της δεύτερης αγωγής κ.λπ . αλλά την αναστολή της εκδικάσεως αυτής μέχρι την περάτωση ή κατάργη - ση της πρώτης δίκης. Η αναστολή διατάσσεται όχι μόνον κατόπιν προβολής ενστάσεως