ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Υπόδειγμα  [5] |  401  | η διαδικαστική πράξη, άλλως επέρχεται η ακυρότητα της πράξης ή το απαράδεκτο της συζήτησης, στη δε δεύτερη, η διαδικαστική πράξη θα πρέπει να λάβει χώρα εντός της τασσόμενης προθεσμίας, άλλως επέρχεται έκπτωση από το δικαίωμα επιχείρησης της εν λόγω διαδικαστικής πράξης (βλ. αρ. 151 ΚΠολΔ). Εν προκειμένω , Στο σημείο αυτό λαμβάνει χώρα η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον επι - καλούμενο κανόνα δικαίου. Συνεπώς, εσφαλμένα έχει προσδιορισθεί με την προσβαλλόμενη έκθεση ο πλειστη- ριασμός του ακινήτου για τις ___-___-20___ και πρέπει να ακυρωθεί η υπ’ αριθμόν ________________ Έκθεση Αναγκαστικής Κατάσχεσης Ακίνητης Περιουσίας του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Αθηνών _____________________ , που έλαβε χώρα κατόπιν της [...]. Γ. Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος Η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, όπως και εκείνες των άρθρων 288 και 388 ΑΚ, εμπεδώ - νουν στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου την αρχή της καλής πίστης, την έντιμη δηλαδή συ - ναλλακτική συμπεριφορά, η οποία αποτελεί κορυφαία αξιακή επιλογή της ελληνικής έν - νομης τάξης, θέτουν φραγμό στις ατομικιστικές αντιλήψεις των συναλλασσομένων και προάγουν την κοινωνική τους ευθύνη και αλληλεγγύη, η οποία με τη σειρά της αποτελεί και υποχρέωση των πολιτών συνταγματικής περιωπής. Από την οπτική αυτή γωνία, οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 281, 288 και 388 ΑΚ των οποίων το κύριο πεδίο εφαρμογής είναι, φυσικά, οι ιδιωτικές συναλλακτικές σχέσεις και συνεπώς, κατά τούτο προάγουν και εξυπηρετούν το ιδιωτικό συμφέρον των συναλλασσομένων, εξυ - πηρετούν παραλλήλως και ίσως προεχόντως και το δημόσιο συμφέρον δεδομένου ότι οι «προαναφερθείσες διατάξεις, που η εφαρμογή τους εκτείνεται σε όλο το φάσμα των συμβατικών εννόμων σχέσεων ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, εφόσον συνδέονται με αλληλεξαρτώμενες παροχές και αντιπαροχές, έχουν θεσπισθεί για να υπηρετήσουν ως εκ του σκοπού τους πρωτίστως το δημόσιο συμφέρον...» συνεπώς οι διατάξεις των άρ - θρων 281, 288 και 388 ΑΚ ανήκουν στον στενό πυρήνα της ημεδαπής δημόσιας τάξης. Έτσι κατά τη διάταξη του άρθρου 281 του ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύ - εται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Όμως, μόνο το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη, έστω και με - γάλη, στον οφειλέτη, δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει ως καταχρηστική την άσκησή του, αλλά πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες περιστάσεις , όπως συμβαίνει όταν ο δανει - στής δεν έχει στην πραγματικότητα συμφέρον από την άσκηση του δικαιώματος του. Στο πλαίσιο αυτό ο δανειστής, ο οποίος ασκώντας συμβατικό δικαίωμά του επιδιώκει την είσπραξη της απαίτησής του, ενεργεί ασφαλώς προς ικανοποίηση θεμιτού συμφέ - ροντος του, συνυφασμένου με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας αυτός ελεύθερα κατ` αρχήν αποφασίζει, εκτός και πάλι αν στη συγκεκριμένη περίπτω - ση υπάρχει υπέρβαση και μάλιστα προφανής των αρχών της καλής πίστης, των χρη -