Άρθρο του Αναστασίου Θ. Κανιούρα, Δικηγόρου Αθηνών

Ήθελα με αυτές τις λίγες σκέψεις να εστιάσω σε μια σημαντική διάσταση της παρουσίας των Δικηγόρων αλλά και του ΔΣΑ που εκ του Νόμου μάς εκπροσωπεί.

Η καθημερινότητά μας είναι δύσκολη, στυγνή καμία φορά, σπάνια μάς δίδει την ευκαιρία να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να σκεφτόμαστε ότι εκτός από τα συντεχνιακά μας προβλήματα, εκείνα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας ως Δικηγόροι, έχουμε στην κοινωνία έναν ρόλο ευρύτερο. Υπάρχει αυτό το οποίο συχνά ξεχνούμε, η κοινωνική διάσταση του λειτουργήματός μας, η κοινωνική διάσταση της επιστήμης μας, η κοινωνική διάσταση του ίδιου του Δικηγορικού μας Συλλόγου ως θεσμικού μας φορέα.

Ως Δικηγόροι καλούμαστε να λειτουργήσουμε μέσα στις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Παρακολουθούμε καθημερινά απαθείς τον δημόσιο εξευτελισμό ανθρώπων, την καταπάτηση κάθε έννοιας αξιοπρέπειας, ευπρέπειας και ατομικών δικαιωμάτων, την έξαρση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας αλλά και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να πλήττονται χωρίς να δύνανται να βρουν έκφραση στην κοινωνία.

Ο ΔΣΑ οφείλει πέρα από την ορθή, σωστή και συνετή διαχείριση των συντεχνιακών μας ζητημάτων και την προβολή τους, να θυμίζει σε όλους μας ότι πέρα από τον βιοπορισμό μας και κάθε δίκαιο αίτημα το οποίο αφορά στην βελτίωση της καθημερινότητάς μας, έχουμε κι ένα χρέος απέναντι στην κοινωνία. Το χρέος αυτό είναι να είμαστε οι προστάτες των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, να είμαστε οι προστάτες των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται, να μην είμαστε παρατηρητές σε φαινόμενα βάναυσης καταπάτησης του νομικού μας πολιτισμού όπως αυτά που διεξάγονται κάθε βράδυ στους τηλεοπτικούς μας δέκτες.

Για να γίνει αυτό δεν απαιτείται ιδεολογική ενότητα, το οποίο θα ήταν αδύνατον να αποκτήσει ένας συλλογικός φορέας, ο οποίος αποτελείται από παρατάξεις που εκφράζουν κάθε είδους ιδεολογικό ρεύμα. Δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε στην ιδεολογική κατεύθυνση του ΔΣΑ, μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε στην ανθρωπιστική διάσταση της νομικής επιστήμης, στο απαραβίαστο των ατομικών δικαιωμάτων των συμπολιτών μας και τελικώς στην προστασία του νομικού μας πολιτισμού. Αυτά τα στοιχεία συναποτελούν από μόνα τους μια ιδεολογία, μια ιδεολογία η οποία διατρέχει κάθε ιδεολογική απόχρωση και κάθε μεμονωμένη αντίληψη, την οποία ο καθένας μας υπηρετεί στον ατομικό, κοινωνικό και πολιτικό του βίο.

Ίσως να είναι η ώρα να διατρανώσουμε, μέσα στον ευρύ διάλογο για την αναμόρφωση του Κώδικά μας που έχει ανοίξει, ότι θέλουμε έναν ΔΣΑ που να έχει φωνή στην κοινωνία. Θα είναι μεγάλη κατάκτηση το γεγονός ότι όταν διεξάγονται καθημερινά συζητήσεις για σοβαρά ζητήματα, την ίδια την ίδια στιγμή να υπάρχει μια επίσημη έκφραση γνώμης από τον ΔΣΑ. Να είναι παρών ο ΔΣΑ σε κάθε μεγάλη συζήτηση η οποία διεξάγεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

Οι Δικηγόροι έχουμε δύο όπλα. Έχουμε ως όπλο μας τον Λόγο, τον Λόγο υπηρετούμε στην καθημερινότητά μας και έχουμε ως όπλο μας και τον Νόμο. Και τα δύο αυτά όπλα, ο ΔΣΑ ενεργώντας συλλογικά πρέπει να τα θέτει στην υπηρεσία της κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια με χαρά είδαμε τον ΔΣΑ να αναδεικνύει το έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία και να εξοπλίζει με νομικά επιχειρήματα τα εθνικά μας δίκαια στο Αιγαίο και την Βόρειο Ήπειρο. Παράλληλα είδαμε τον ΔΣΑ να χρησιμοποιεί το όπλο του Νόμου προστατεύοντας ο ίδιος πολίτες και κοινωνικές ομάδες των οποίων τα δικαιώματα καταπατώνται, θωρακίζοντας τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων μας και απαιτώντας ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Είδαμε τον ΔΣΑ, τέλος, να χρησιμοποιεί τον Λόγο προκειμένου να στηλιτεύει φαινόμενα τα οποία προσβάλλουν τον νομικό μας πολιτισμό και με το παράδειγμά του να στέκεται δίπλα στους αδύναμους πολίτες.

Προσωπικά επιθυμώ κάτι παραπάνω από την επίλυση των καθημερινών μας προβλημάτων. Θέλω έναν ΔΣΑ παρόντα στην ελληνική κοινωνία, έναν ΔΣΑ ο οποίος θα είχε λόγο για κάθε μεγάλη συζήτηση η οποία διεξάγεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία και θα είναι αυτός, ο οποίος δίδοντας το παρών στις κρίσιμες προκλήσεις της κοινωνίας, θα επαυξάνει και το δικό του κύρος και το μεμονωμένο κύρος του κάθε μέλους του που αγωνίζεται για τα προς το ζην έχοντας να αντιμετωπίσει αυτό που είναι η κοινωνική εικόνα της Δικηγορίας και του Δικηγόρου σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

Εύχομαι και ελπίζω ο διάλογος για έναν σύγχρονο Κώδικα Δικηγόρων να σταθεί και στον ρόλο αυτό. Σε έναν ΔΣΑ πρωταγωνιστή στην ελληνική κοινωνία, δίπλα στον Έλληνα πολίτη, δίπλα σε κάθε άνθρωπο που χρειάζεται τον Λόγο και τον Νόμο ως προστάτη του.