Γράφει :Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Δικηγόρος

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο 2ο τεύχος του magazinο Με Το Δικηγόρο, το οποίο είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά εδώ.

Bryan Adams live @ Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ «Νίκος Γκάλης», 18.11.2019.

Αγάπη και Rock and Roll

To ροκ για τη γενιά των 40+ είναι μια σχετικά απλή υπόθεση. Χρειάζεται ένα μάτσο τραγούδια άρρηκτα δεμένα με εποχές αθωότητας, έναν χώρο που να μας εξασφαλίζει κάποιο ελάχιστο αξιοπρεπούς παρουσίας κι έναν καλλιτέχνη που να νιώθει σαν κι εμάς. Όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή το υλικό από το οποίο γεννιούνται, τρέφονται, διαφυλάσσονται και διατρανώνονται οι ωραίες αναμνήσεις, τα φροντίζει η μουσική.

Η συναυλία του Bryan Adams υπήρξε μια τέτοια υποδειγματική ροκ βραδιά, που προκάλεσε μόνον ανάταση στην αρένα και τις κερκίδες του Κλειστού Γηπέδου Μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α. με το όνομα «Νίκος Γκάλης». Η δεκαετία του ’80 με τα σύμβολά της εξακολουθεί να παραμένει ζωντανή κοιτίδα μουσικών εμπειριών ακόμη και για όσους τότε ήταν αγέννητοι  ή τρέφονταν με milupa . Όλοι τους το βράδυ της Δευτέρας 18 Νοεμβρίου χόρευαν, αγκαλιάζονταν και τραγουδούσαν!

Δε χρειάζεται  λοιπόν πολλά   για ν’ απασφαλίσει το ροκ τα αισθητήρια και να δημιουργήσει την αίσθηση ενότητας που μόνον αυτό μπορεί να δημιουργεί, ανάμεσα σε ετερόκλητες ομάδες ανθρώπων. Και ο Bryan Adams, ένας 18άρης 60 ετών, ήταν αυτός που έριξε στο μίγμα το μαγικό συστατικό : ενθουσιασμό και αφτιασίδωτη αγάπη του για το στοιχειώδες, το άμεσης επίδρασης ροκ, που παίζεται μόνο με τα βασικά πέντε όργανα. Βάζοντας σε πρώτο πλάνο μια φωνή που κουβαλάει τη φλόγα της ερμηνείας των πρωτόλειων χρόνων, μπολιάζοντάς την με την εμπειρία και την ικανότητα που αποκτά το ταλέντο όταν γυμνάζεται ακούραστα. 

Από το καινούριο The Last Night On Earth, ως τα 6 κομμάτια από το θρυλικό “Reckless” (Somebody,  Run To You,  Kids Wanna Rock,  Ιt’s only love , Heaven, Summer Of ’69) μέχρι τις ουρανομήκεις μπαλάντες Have You Ever Loved A Woman , Everything I Do (I Do It For You) και Please Forgive Me, το υπεργεμάτο δίωρο set ήταν σχεδόν αδύνατο να αφήσει παραπονούμενους.

O Bryan Adams είχε 27 ολόκληρα χρόνια να μας επισκεφθεί, από τη Λεωφόρο το 1992. Πόσοι καλλιτέχνες μπορούν μετά από 27 χρόνια να διεκδικούν και να κερδίζουν το χειροκρότημα από το κοινό μιας χώρας που έχει φορτωθεί στα 27 αυτά χρόνια με πλείστες όσες κοινωνικές και οικονομικές παθογένειες, ένα κοινό που με κόπο κατάφερε να εξοικονομήσει το ακριβό εισιτήριο για να δει κάτι που νιώθει ότι αφορά το μουσικό του dna;

Ελάχιστοι είναι η απάντηση και μόνον οι σημαντικοί.