*Θεοδόσης Λέκκας-Δικηγόρος

Στις 13 Μαρτίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη διετή προβλεπόμενη θητεία του ΔΣ της ΕΑΝΔΑ. Η ΕΑΝΔΑ είναι ένα θεσμικό όργανο το οποίο οφείλει να υπερασπίζεται τα δίκαια και τα συμφέροντα των Ασκούμενων και Νέων Δικηγόρων. Κάποιες φορές δε, αυτά τα συμφέροντα έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με μέρος του ΔΣΑ, όπως για παράδειγμα η νομοθετική ρύθμιση για κατοχύρωση της ελάχιστης αμοιβής των ασκούμενων Δικηγόρων.

Άρα, είναι κάποιες στιγμές που πρέπει να πάρεις ξεκάθαρη θέση και ξεκάθαρη μεριά. Άλλωστε η πολιτική σε ένα μεγάλο βαθμό είναι και μία διαχείριση επικοινωνίας, μέσω της οποίας αποσκοπείται η επικράτηση των πολιτικών σου. Πολιτικών, που θεωρείς πως εξυπηρετούν αυτούς που εκπροσωπείς, τους ασκούμενους και νέους Δικηγόρους  εν προκειμένω.

Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι απλό και εύλογο. Εκπροσωπείται επάξια ο ασκούμενος από την ΕΑΝΔΑ ? Η απάντηση είναι εξίσου απλή και εύκολη. Σαφώς και όχι. Και στέκομαι πιο πολύ στον ασκούμενο Δικηγόρο, ο οποίος θεωρώ πως αποτελεί τον πιο «αδύναμο κρίκο» στην «δικηγορική αλυσίδα» και αυτό είναι κατάφωρα άδικο και συμβαίνει σε σημείο εξοργιστικό.

Το πιο εξοργιστικό δε, είναι πως δεν υπάρχει η παραμικρή μέριμνα από μεριάς ΕΑΝΔΑ για τον πιο «αδύναμο κρίκο» της, εκτός των σεμιναρίων που πραγματοποιεί εν’όψει του εκάστοτε πανελληνίου διαγωνισμού υποψηφίων Δικηγόρων και τα κοινωνικά events.Στα σοβαρά και μεγάλα απούσα. Δεν έχει παρθεί ούτε μία πρωτοβουλία προς το μείζον θέμα της νομοθετικής κατοχύρωσης της ελάχιστης αμοιβής των ασκούμενων, που αποτελεί όλα αυτά τα χρόνια το νούμερο ένα πρόβλημα τους. Κατ’εμέ πρέπει να βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη θέση της ατζέντας.

Περαιτέρω, μαθαίνω πως πραγματοποιείται ΔΣ ΔΣΑ και κάποιοι σύμβουλοι (προς τιμήν τους) προτείνουν την ασφαλιστική εισφορά (υγείας) του ασκούμενου να την καταβάλει ο Δικηγόρος-εργοδότης. Αν μη τι άλλο κάτι υποφερτό γι’αυτούς αλλά αρκετά σημαντικό για τον ασκούμενο. Η πρόταση αυτή δεν πέρασε και για την ΕΑΝΔΑ, δεν συνέβη και τίποτα. Όλα καλά. Κανείς δεν βγήκε να καταγγείλει την στάση αυτή. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος της ΕΑΝΔΑ συνεχώς νιώθει την ανάγκη να μας λέει τι ωραία και καλά που πράττει ο Πρόεδρος του ΔΣΑ.  Α! Μάλλον θα εννοεί εκείνα τα προγράμματα ΕΣΠΑ για τους ασκούμενους, που μας ανακοίνωσε το περασμένο καλοκαίρι, ότι θα ξεκίναγαν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Μπορεί. Αλλά, δυστυχώς, ούτε αυτά ξεκίνησαν ποτέ. Μηδέν εις το πηλίκο!

Η ΕΑΝΔΑ πρέπει όσο είναι καιρός, να αλλάξει ρότα, να αναβαθμίσει το ρόλο της και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποκτήσει ηχηρή φωνή και να διεκδικήσει τα αιτήματά της με αξιώσεις. Δεν θέλω μια ΕΑΝΔΑ που θα γίνεται «ουρά» του ΔΣΑ. Θέλω μια ΕΑΝΔΑ, που όταν θα μιλάει, ο ΔΣΑ θα την ακούει καλά και με προσοχή. Αλλά, για να συμβεί κάτι τέτοιο απαιτείται καταγραφή και συμφωνία πάνω σε συγκεκριμένες πολιτικές, ομαδικό πνεύμα, συνεχής εγρήγορση και απομόνωση πρακτικών μικροπολιτικών συμφερόντων. Ότι δηλαδή δεν συμβαίνει τώρα.

Όσο δεν υπάρχει δυνατή ΕΑΝΔΑ με σαφή πολιτικό λόγο και στόχευση, τα συμφέροντα των μελών της θα θίγονται διαρκώς και με αυξανόμενη ένταση.