*Γράφει: Αικατερίνη Τσιώνα, Υ.ΔΝ. Δικηγόρος Ευρωπαϊκού Δικαίου (Panthéon Assas, Paris II)

Σε αυτό το τεύχος ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ…

….το νέο βιβλίο του Παναγιώτη Παπαιωάννου, Δικηγόρου Δρ. Εγκληματολογίας με τίτλο «DEAD ROCKERS SOCIETY: ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΥΛΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑ ΕΝΕΡΓΟΥΣ» , που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, όπου διαβάζουμε για 29 ροκ ήρωες, την ζωή τους, τα επιτεύγματά τους  υπό την οπτική ενός δικηγόρου  και μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την πορεία τους μέχρι και το τέλος της διαδρομής τους.

Ποιοι   ήθελαν νεκρό τον Jimmy Hendrix; Από ποιο  χέρι πήρε τη μοιραία δόση η Janis Joplin; Πώς βρέθηκε νεκρός ο Felix Pappalardi από το χέρι της συζύγου του Gail Collins και τί συνέβη στην πολύκροτη δίκη; Σκότωσε πράγματι την Nancy Spungen ο Sid Vicious και ποιος τον προμήθευσε με την τελευταία του δόση, λίγες ώρες αφ’ ότου αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή, κατηγορούμενος για το θάνατό της; Ήταν ο θάνατος του Roy Buchanan μια επιμελώς συγκαλυμμένη περίπτωση κατάχρησης εξουσίας; Ψυχική νόσος ή L.S.D. πιστώνονται την εκτόξευση στο χάος της ιδιοφυίας που ονομάζεται Syd Barrett; Πώς το κύκλωμα της ηρωίνης του Λονδίνου σκότωσε τον Bon Scott; Με ποιόν άνθρωπο λογομάχησε στο τηλέφωνο Michael Hutchence για το δικαίωμα επικοινωνίας με την ανήλικη κόρη του πριν βρεθεί κρεμασμένος και τί γράφει η ιατροδικαστική έκθεση; Πώς, πλήρεις ημερών, αντιμετώπισαν το αναπόφευκτο οι David Bowie, Joe Cocker και Lemmy; Και πώς όλα αυτά τα πληροφορήθηκε, τα μοιράστηκε και τα έζησε η γενιά των εφήβων του ’80, στην οποία ανήκει ο συγγραφέας; 

Ο Παναγιώτης μας μίλησε για το νέο του βιβλίο και μας εξήγησε πώς ένας δικηγόρος μπορεί να είναι και συγγραφέας και να συνδυάζει την μάχιμη δικηγορία με την αγάπη για το ροκ και την συγγραφή.

Πώς κaι ένας μαχόμενος δικηγόρος , τον οποίον έχουμε συνηθίσει να τον ακούμε να σχολιάζει δημοσίως εγκληματολογικά ζητήματα, αποφάσισε να εκτεθεί σε ένα τόσο διαφορετικό πεδίο; Η εικόνα του «σοβαρού» δικηγόρου δεν σημαίνει  ότι στον ελεύθερο χρόνο του μιλά για τα επιτεύγματα της δουλειάς του (πόσο βαρετό και στείρο, αλήθεια) ή ότι πρέπει να πηγαίνει μόνο στα μπουζούκια ή στο Μέγαρο! Να σημειώσουμε ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Σήμερα, σε μια κοινωνία όπου η «διαφορετικότητα» έχει αναχθεί σε υψηλή αξία και προστατεύεται μάλιστα από ένα πλέγμα πολύ αυστηρών νόμων, θεωρώ ότι η γενιά μου, η γενιά που μεγάλωσε στη δεκαετία του ’80 ,έχει το δικαίωμα να μιλήσει για τη μουσική της.

Στα κεφάλαια της ζωής καθενός από τους 29 ροκ ήρωες παρεισφρέει μια ποινική εγκληματολογική ματιά. Σε άλλα, σκηνές από την εφηβεία σου και από χρονικές περιόδους της Αθήνας και της Ελλάδας περασμένων δεκαετιών.  Τί πρέπει να περιμένει αυτός που θα πάρει στα χέρια του το βιβλίο; Το βιβλίο έχει δύο αρμούς που τρέχουν παράλληλα. Ο ένας είναι η προσωπική ματιά σε γεγονότα, δίσκους, κινηματογραφικά έργα, συναυλίες. Έχει ειπωθεί κάτι εδώ και 40 χρόνια στο περιοδικό Rolling Stone, που με εκφράζει σε πολύ μεγάλο βαθμό: «Το μεγαλείο του ροκ συνίσταται στην συναισθηματική επίδραση που ασκεί σε κάθε ακροατή του ξεχωριστά». Ο δεύτερος αρμός είναι η ενήλικη ματιά του ποινικού δικηγόρου που από τη σκοπιά της πολιτισμικής εγκληματολογίας έψαξε τη βιβλιογραφία, συνδύασε και παραθέτει την οπτική του για το πώς μεγάλες ροκ προσωπικότητες συνάντησαν ή οδηγήθηκαν, συχνά από άλλους, στο θάνατό τους. Χωρίς την επαγγελματική διαδρομή δε θα είχε μπορέσει να υπάρξει η δεύτερη οπτική. Χωρίς την αγάπη για το ροκ δε θα μπορούσε να υπάρξει η οποιαδήποτε διαδρομή. Το βιβλίο δεν είναι εγκυκλοπαιδικό, δεν είναι βίοι αγίων  ούτε επιτύμβια στήλη. Στις σελίδες του βρίσκονται στιγμές από τη ζωή ορισμένων ρόκερ που περιλαμβάνουν μαθήματα ζωής. Κάποιους τους προλάβαμε ζωντανούς, κάποιους όχι, αλλά μεγαλώσαμε ακούγοντάς τους ή διαβάζοντας γι’ αυτούς, νιώθοντας την επιρροή τους σε ακούσματα κοντινά ή επιγενόμενα.

Ποιά υπήρξε η σπίθα για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου; Μια ανάγκη υπενθύμισης ορισμένων αξιών που μας κρατάνε τόσα χρόνια ζωντανούς και εμπνευσμένους, σε μια ιστορική συνθήκη όπου οι άσχημοι εξουσιάζουν, οι κακοί και οι μέτριοι θριαμβεύουν και οι αθώοι βρίσκουν τον μπελά τους. Όπως εισπράττω από τις πρώτες παρουσιάσεις και από την πορεία του βιβλίου στην αγορά, πολλοί γύρω μας έχουμε ανάγκη από τέτοιες υπομνήσεις και το ροκ περιέχει πολλές και άφθαρτες.

Παναγιώτη, καλοτάξιδο το βιβλίο σου! Αναμένουμε με ανυπομονησία την συνέχεια !!