O επικεφαλής της παράταξης μας, κ. Δημήτρης Αναστασόπουλος, προέβη στην κάτωθι σύντομη αποτίμηση του 15ου Πανελληνίου Συνεδρίου Δικηγόρων με θέμα «Από τη δικηγορία που Ζούμε, στη δικηγορία που αξί-Ζουμε»:
«Καταρχάς, να πούμε ότι το Πανελλήνιο Δικηγορικό Συνέδριο δεν είναι κάτι εθιμοτυπικό, ή για δημόσιες σχέσεις, αλλά προβλέπεται στον Κώδικα Δικηγόρων (α.136), με σκοπό να λαμβάνει αποφάσεις για θέματα δικαιοσύνης, δικηγορίας, κλπ. Σύνεδροι είναι οι Πρόεδροι και όλα τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των Συλλόγων της χώρας. Είναι σημαντικό ότι μετά από πολλά χρόνια συγκλήθηκε 2 φορές τα τελευταία χρόνια (το 2019 στις Σέρρες και τώρα Αλεξανδρούπολη).
Σε ό,τι αφορά αυτό που πραγματοποιήθηκε το περασμένο ΠΣΚ στην Αλεξανδρούπολη κάποιες σύντομες σκέψεις:
- Δυστυχώς, δεν είχε την απαιτούμενη απαρτία συνέδρων, αφού, για να συμβεί αυτό, απαιτείτο η παρουσία τουλάχιστον του 50% συν 1 εξ αυτών, κάτι που δεν επετεύχθη, καθώς από τους 569 συνέδρους προσήλθαν μόνο περί τους 170. Συνεπώς, έλαβαν χώρα μόνο τοποθετήσεις χωρίς τη δυνατότητα ψηφοφοριών. Αυτό θα πρέπει να οδηγήσει και στην αυτοκριτική μας, καθώς δεν μπορούμε συνέχεια να ασκούμε κριτική στους άλλους όταν εμείς οι ίδιοι, όταν έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε ΚΑΙ να αποφασίσουμε για τα του κλάδου μας, είμαστε απόντες. Ιδίως όταν αυτό αφορά τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας. Πάντως το ΔΣ της Αθήνας εκπροσωπήθηκε κατά 80% και η δική μας παράταξη έδωσε σύσσωμη το παρόν.
- Το Συνέδριο είχε τρεις θεματικές: α) ασυμβίβαστα, β) άσκηση, γ) οργάνωση Συλλόγων.
- Υπήρξαν πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και εισηγήσεις, τόσο από Προέδρους, όπως των Προέδρων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, όσο και από μέλη των Συλλόγων.
- Σε ό,τι αφορά τα ασυμβίβαστα, παρά τις λαϊκίστικες, ανεδαφικές και ανιστόρητες προτάσεις που υπήρξαν, η συντριπτική πλειοψηφία των Συνέδρων στάθηκε στο ύψος των παραδόσεων και του σκοπού του δικηγορικού επαγγέλματος / λειτουργήματος μας. Η Επιτροπή της Ολομέλειας που είχε συσταθεί για αυτό το θέμα είχε συντάξει μια μετρημένη εισήγηση, την οποία στηρίξαμε και εμείς, με λελογισμένες αλλαγές που θα ανταποκρίνονται σε υπαρκτές ανάγκες, χωρίς όμως να θίγεται ο πυρήνας του δικηγορικού λειτουργήματος, ως ισχύει παγκοσμίως.
- Σε ό,τι αφορά την άσκηση, υπήρχαν διαφορετικές προσεγγίσεις για το θέμα της αμοιβής. Θέση μας, ότι είναι αυτονόητη η αμοιβή των ασκουμένων και η κάλυψη των ασφαλιστικής τους εισφοράς. Άλλωστε η παράταξη μας έφερε το θέμα κατά την προηγούμενη θητεία για πρώτη φορά μετά από χρόνια και σήμερα αισθανόμαστε δικαίωση καθώς και όλοι οι άλλοι υιοθέτησαν τις απόψεις μας. Θέση μας, επίσης, οι σοβαρές εξετάσεις και η αναθεώρηση εν γένει της άσκησης, ώστε να καταστεί ουσιαστικότερη.
- Οργάνωση Συλλόγων: υπήρξαν προτάσεις βελτιωτικές σε κάποια σημεία και σημαντική συζήτηση για τη μορφή της Ολομέλειας. Θέση μας, η ενδυνάμωση της φωνής της Ολομέλειας, με σεβασμό στα διαφορετικά χαρακτηριστικά των επιμέρους συλλόγων και στις παραδόσεις του σώματος. Σε αυτή τη συζήτηση υπήρξε και μια απολύτως άτοπη πρόταση: η κατάργηση των θητειών των Συμβούλων και των Προέδρων. 1 μόλις χρόνο πριν από τις επόμενες εκλογές, είναι τουλάχιστον προκλητικό να γίνεται μια τέτοια συζήτηση, ιδίως για τον ΔΣΑ.
Για όλα τα ανωτέρω θέματα θα επανέλθουμε αναλυτικότερα. Το βέβαιο είναι ότι η δικηγορία στην Ελλάδα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή και αυτό που χρειάζεται είναι σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Χρειάζεται να δουλέψουμε για το πως θα ενισχύσουμε το επάγγελμα/λειτούργημα που υπηρετούμε και αγαπάμε και όχι να ανακυκλώνουμε τη μιζέρια.
Το Συνέδριο αυτό ανέδειξε κατά βάση πολλά θετικά στοιχεία. Ευχής έργο να αποτελέσει τη βάση έναρξης σοβαρού και συστηματικού διαλόγου για τα πραγματικά προβλήματα του κλάδου μας.
Εμείς, όπως πάντα μέχρι τώρα, θα προσπαθούμε να είμαστε χρήσιμοι στην κατεύθυνση αυτή.»
