Αγαπητές και αγαπητοί Συνάδελφοι,

 

Στις 30 Νοεμβρίου – 1 Δεκεμβρίου θα διεξαχθεί ο πρώτος γύρος των αρχαιρεσιών στους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας. Αρχαιρεσίες που θα κρίνουν ποιοι θα ηγηθούν του δικηγορικού σώματος για τα επόμενα 4 χρόνια.

 

Όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά αρεσκόμαστε, οι πιο πολλοί, να διατυπώνουμε βαρύγδουπες προτάσεις και εξαγγελίες, με ξύλινο λόγο και απέραντα κείμενα, τις περισσότερες, όμως, φορές συχνά χωρίς βάθος, ουσία ή ειλικρίνεια. Αντί για παρόμοια σχήματα, θα προσπαθήσω, με απλά λόγια, να μοιραστώ μαζί σας τις βασικές μου σκέψεις, που συνοδεύουν την ανακοίνωση της υποψηφιότητας μου, για την Προεδρία του ΔΣΑ:

 

Εξελέγην για πρώτη φορά στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας το 2014. Το 2017, στην ηλικία των 37 ετών, έθεσα υποψηφιότητα για πρώτη φορά για τη θέση του Προέδρου. Η αλήθεια είναι ότι δεν ανέμενα τότε να εκλεγώ Πρόεδρος, έχοντας συναίσθηση και του βάρους του αξιώματος, αλλά και του δικηγορικού περιβάλλοντος. Ήθελα ωστόσο να εκφράσω τις δικές μου σκέψεις και προτάσεις, να τις θέσω στην κρίση των συναδέλφων. Με πολλούς από αυτούς να με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους, κατατάσσοντάς με, με σχετική άνεση, στη δεύτερη θέση.

 

Στις επόμενες εκλογές, του 2021, κατήλθα για δεύτερη φορά ως Υποψήφιος Πρόεδρος. Και πάλι οι συνάδελφοι με τιμήσατε με τη δεύτερη θέση, με σημαντική μάλιστα αύξηση του ποσοστού μου.

 

Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2014 μέχρι σήμερα, προσπάθησα να είμαι χρήσιμος και ωφέλιμος για το δικηγορικό σώμα και για τον κάθε δικηγόρο ξεχωριστά. Εκφράζοντας ελεύθερα την άποψη μου. Και χτίζοντας μια σχέση εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας, που μπορώ ευπρόσωπα να πω ότι δεν πρόδωσα ποτέ.

 

Έχοντας συμπληρώσει πλέον τρεις θητείες ως Σύμβουλος (επομένως πλέον δεν θα μπορώ να παραμείνω στο ΔΣ παρά μόνο ως Πρόεδρος), τίμησα την εμπιστοσύνη που μου δείξατε οι συνάδελφοι μου όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν μπήκα ποτέ σε δοσοληψίες ή συζητήσεις για τίτλους προεδρείου (αντιπροέδρου κλπ), καίτοι αυτό συνηθιζόταν στο Σύλλογο μας μέχρι και το 2014 για όποιον είχε βγει 2ος στις εκλογές. Γιατί ήθελα να μπορώ να μιλώ ελεύθερα και γιατί οι τίτλοι δεν μου λένε και πολλά. Το ξέρετε αυτό όσοι με γνωρίζετε καλά.

 

Επίσης, ποτέ δεν λοξοκοίταξα προς την πολιτική, σε οποιαδήποτε έκφανση της, αν και δεν έλειψαν οι προτάσεις. Και δεν σκοπεύω να κοιτάξω και μετά, είτε εκλεγώ Πρόεδρος είτε όχι. Πλέον στα 44 (οσονούπω 45) έτη μου, ξέρω πολύ καλά τι με κάνει ευτυχισμένο και τι όχι. Και αυτά είναι μόνο η οικογένεια μου και η δουλειά μου. Και επειδή ακριβώς αγαπώ τη δικηγορία, γι’αυτό, και μόνο γι’ αυτό, ασχολούμαι με τον Σύλλογό μας.

 

Σήμερα, έντεκα χρόνια μετά την πρώτη εκλογή μου στο ΔΣ, κατέρχομαι και πάλι ως υποψήφιος πρόεδρος του μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου της χώρας, έχοντας και την εμπειρία και τη γνώση και (ευτυχώς) την ίδια διάθεση ενασχόλησης που είχα και στην αρχή. Σήμερα αισθάνομαι περισσότερο έτοιμος από ποτέ, αν οι συνάδελφοι μου επιφυλάξετε την ύψιστη τιμή να σας υπηρετήσω από τη θέση του Προέδρου. Αισθάνομαι την πρόκληση ιδιαίτερα βαριά και απαιτητική, περισσότερο από τις προηγούμενες φορές. Μου δίνει, όμως, δύναμη και αισιοδοξία η στήριξη της υποψηφιότητάς μου από δύο διαφορετικά, αλλά ισότιμα ψηφοδέλτια, της παράταξης μας «Με Το Δικηγόρο». Δύο συνδυασμούς πολυσυλλεκτικούς, που απαρτίζονται από εξαίρετους συναδέλφους, με γνώσεις, εμπειρία και την ίδια αγωνία για το μέλλον της δικηγορίας. Και που στην κοινή μας αυτή προσπάθεια συμπλέει και ένα ακόμα νέο δικηγορικό σχήμα, επίσης με πολλούς άξιους και ικανούς συναδέλφους.

 

Την προηγούμενη δεκαετία, μία από τις πιο δύσκολες για το λειτούργημά μας, πορεύτηκα, ως μέλος του ΔΣ με απόλυτη ανεξαρτησία από ιδεολογικές ή άλλες πεποιθήσεις μου ή άλλες σκοπιμότητες. Εμπράκτως. Κάθε θέση που εξέφρασα, ευθυγραμμιζόταν αποκλειστικά και μόνο με τις απόψεις μου για το συμφέρον των δικηγόρων. Όλων ανεξαιρέτως, των συναδέλφων.

 

Γι’ αυτό η κριτική, πολλώ δε μάλλον οι επιθέσεις, που μου γίνονται, και που θα γίνουν, δεν αφορούν ποτέ τις απόψεις ή τις θέσεις μου για τα δικηγορικά πράγματα αλλά τις ιδεολογικές μου πεποιθήσεις, τις οποίες πάντοτε τις έχω αφήσει εκτός του ΔΣΑ. Γιατί στο πεδίο της συναδελφικότητας, της επαγγελματικής ακεραιότητας, του προσωπικού ήθους και της αξιοπρέπειας δεν μπορεί κανείς να μου καταλογίσει ο,τιδήποτε. Όποιος το πράξει, θα είναι τουλάχιστον κακόβουλος.

 

Το επόμενο διάστημα, οι συνεργάτες μου κι εγώ θα σας παρουσιάσουμε λεπτομερώς τις θέσεις και το σχέδιό μας για το παρόν και το μέλλον της δικηγορίας. Και θα ζητήσω τη στήριξη σας, προκειμένου να μου δοθεί η δυνατότητα να αποδείξω ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ότι μπορούμε καλύτερα.

 

Ξεκινώντας από ό,τι θετικό έχει γίνει μέχρι σήμερα, όλοι μαζί, την επόμενη ημέρα, να ανατάξουμε το κύρος του επαγγέλματος μας, να το θωρακίσουμε, να αισθανθούμε ξανά, όλοι, υπερήφανοι για το σπουδαίο λειτούργημα που υπηρετούμε.

 

Όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς τεχνητούς. Χωρίς περιχαρακώσεις, χωρίς αποκλεισμούς.

 

 

 

 

Σε αυτό τον αγώνα, θα καλέσω όλους τους ανθυποψηφίους μου να αντιπαρατεθούμε προγραμματικά. Για το πώς φανταζόμαστε τη δικηγορία τα επόμενα χρόνια. Με προτάσεις και επιχειρήματα. Αλλά με σεβασμό και ήθος. Ώστε την επόμενη ημέρα να πορευτούμε ενωμένοι, για το καλό των δικηγόρων. Μια επόμενη ημέρα που ήδη προδιαγράφεται ζοφερή, με την ίδρυση και των νέων ιδιωτικών νομικών σχολών, μια επόμενη ημέρα που θα απαιτήσει γενναίες αποφάσεις.

 

Και θα καλέσω και όλους εσάς τους συναδέλφους μου, να με τιμήσετε με τη ψήφο σας. Να μου δώσετε τη δυνατότητα να αποδείξω ότι, όπως μέχρι και σήμερα υπήρξα συνεπής σε όλη την πορεία μου, έτσι και ως Πρόεδρος θα είμαι συνεπής με αυτά που θα προτείνω μέχρι τις εκλογές.