Στη δεύτερη αυτή φάση της πανδημικής κρίσης ιδιαίτερο προβληματισμό έχει προκαλέσει στη δικηγορική κοινότητα το γεγονός, ότι δεν έχουν ληφθεί μέτρα στήριξης για τους ασκούμενους δικηγόρους. Οι ασκούμενοι δικηγόροι, οι οποίοι από καταβολής κόσμου βρίσκονται ομολογουμένως σε μία από τις πιο δεινές επαγγελματικές θέσεις, εν τούτοις δεν έχουν μέχρι στιγμής ενταχθεί σε κανένα πρόγραμμα οικονομικής στήριξης. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία, ωστόσο, η οικονομική ενίσχυση τους καθίσταται ζήτημα εκ των ων ουκ άνευ.

Καταρχάς, καθόσον η άσκηση δικηγορίας δεν εμπίπτει σε συγκεκριμένο καθεστώς εργασίας, οι ασκούμενοι δικηγόροι στερούνται κατοχυρωμένων εργασιακών δικαιωμάτων (πχ. ωράριο, ελάχιστη αμοιβή). Εργασιακά παραμένουν «απροστάτευτοι» μάλιστα και μετά την τυπική ολοκλήρωσή της δεκαοκτάμηνης άσκησής τους, καθ΄όν χρόνο αναμένουν τις εξετάσεις επάρκειας και την έκδοση απόφασης διορισμού τους ως δικηγόρους, για χρονικό διάστημα επομένως που υπερβαίνει τη διετία.

Σήμερα, εν όψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας και της συνακόλουθης αναστολής των περισσότερων λειτουργιών των δικαστηρίων αλλά και της υπολειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών, δεν είναι λίγοι οι ασκούμενοι που έχουν υποστεί μείωση στον ήδη πενιχρό μισθό τους ή έχουν τεθεί σε καθεστώς «αναστολής». Ακόμα χειρότερα, έχουν απωλέσει την εργασία τους. Ο δε μισθός της άσκησης αποτελεί τη μοναδική πηγή του βιοπορισμού τους, αφ’ ης στιγμής τα «ασυμβίβαστα» απαγορεύουν σε αυτούς να απασχοληθούν έστω και με μερική απασχόληση σε οιαδήποτε «έμμισθη θέση με σύμβαση εργασιακής ή υπαλληλικής σχέσης» (11, παρ.2 και 7 του Κώδικα Δικηγόρων). Ταυτόχρονα, εξακολουθούν να βαρύνονται με την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών του κλάδου υγείας. Η ανωτέρω κατάσταση έχει δημιουργήσει έντονο άγχος, οικονομική και συναισθηματική αβεβαιότητα στους ασκούμενους και συνακόλουθα έχει επιφέρει την ψυχική καταπόνηση τους.

Αδήριτη κρίνεται η ανάγκη να συμπεριληφθούν και οι ασκούμενοι δικηγόροι σε πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης. Το γεγονός ότι δεν υπάγονται νομοθετικά σε συγκεκριμένο καθεστώς εργασίας δεν μπορεί να συνεπάγεται άνευ ετέρου τη μη ένταξη τους στα μέτρα οικονομικής στήριξης. Τα μέτρα στήριξης δέον να είναι οριζόντια, ήτοι να αφορούν το σύνολο των δικηγόρων και των ασκούμενων. Το δικηγορικό σώμα δεν πρέπει να διχασθεί.

Θεοδόσης Λέκκας

Δικηγόρος Αθηνών

Βασίλης Προζυμάς

α.Δικηγόρος Αθηνών

Ραφαέλα Δημοπούλου

α.Δικηγόρος Αθηνών