ΣτΕ Ολομ 1399/2022

Πρόεδρος: Ε. Σαρπ

Εισηγητής: Ο. Παπαδοπούλου

Νομιμότητα της άδειας χωροθέτησης και κατασκευής δομής φιλοξενίας στη θέση “Καρά Τεπέ” Δήμου Μυτιλήνης

Με την 1399/2022 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως του Δήμου Μυτιλήνης κατά της κοινής υπουργικής απόφασης 549/14.9.2020 (Β΄ 3926/14.9.2020), με την οποία, μετά την ολοσχερή καταστροφή του ΚΥΤ στη Μόρια, χορηγήθηκε, κατ’ εφαρμογή του ν. 4375/2016, άδεια χωροθέτησης και κατασκευής για την εγκατάσταση νέας δομής προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών και ανιθαγενών στην περιοχή “Καρά Τεπέ” της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου.

Ειδικότερα: (Α) Απορρίφθηκε ο λόγος ακυρώσεως ότι κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 3 του ν. 4375/2016 δεν εκδόθηκε πράξη για την περιβαλλοντική αδειοδότηση της επίδικης δομής. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2.β του άρθρου 1 του ν. 4014/2011, σε εξαιρετικές περιπτώσεις για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών πολιτικής προστασίας και εφόσον έχει προηγηθεί η κήρυξη μιας περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ένα έργο μπορεί να εξαιρείται από την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στην οποία ορίζεται το χρονικό διάστημα ισχύος αυτής· εν προκειμένω, η Περιφερειακή Ενότητα Λέσβου είχε κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πριν από την προσβαλλόμενη άδεια, και εκδόθηκε στη συνέχεια, μετά από διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων της παραγράφου 2.β του άρθρου 1 του ν. 4014/2011, απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την εξαίρεση της επίμαχης προσωρινής δομής από την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. (Β) Απορρίφθηκε ο λόγος ακυρώσεως ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση του Συντάγματος και του ν. 3068/2002. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη: ότι συνέτρεχαν ιδιαιτέρως σοβαροί λόγοι δημοσίου συμφέροντος για την κατεπείγουσα έκδοση της πράξης αυτής, ότι ενημερώθηκαν, πάραυτα, οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, ότι εντός του γεωτεμαχίου, όπου χωροθετείται η δομή, είχαν λάβει χώρα στο παρελθόν εκτεταμένες εργασίες διαμόρφωσης και ισοπέδωσης από το Υπουργείο Άμυνας, επίσης δε, κατά την εκτέλεση δημοσίων έργων είχαν γίνει ανασκαφές στην ευρύτερη περιοχή και εντοπίσθηκαν συστάδες τάφων της βόρειας νεκρόπολης της Μυτιλήνης, ότι το αρχαίο οικοδομικό υλικό που είχε εναποτεθεί στον χώρο εγκατάστασης της δομής προέρχεται από τα ταφικά αυτά σύνολα, ότι το υλικό αυτό μετακινήθηκε μετά από άδεια της Εφορείας Αρχαιοτήτων, ότι πριν από την άδεια αυτή δεν είχαν λάβει χώρα, δυνάμει της προσβαλλόμενης απόφασης, εργασίες από τις οποίες προκλήθηκε κίνδυνος άμεσης ή έμμεσης βλάβης στον αρχαιολογικό χώρο ή σε αρχαίο μνημείο και ότι οποιαδήποτε εργασία, τόσο για την εγκατάσταση και λειτουργία της νέας δομής όσο και για την απομάκρυνσή της στο μέλλον, πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού. (Γ) Απορρίφθηκε ο λόγος ακυρώσεως ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση των διατάξεων περί προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη τις όλως εξαιρετικές συνθήκες που κατέστησαν επιβεβλημένη την κατεπείγουσα χωροθέτηση της προσωρινής δομής, τον προσωρινό χαρακτήρα των επεμβάσεων στις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες περιορίζονται στο ελάχιστο δυνατόν, και την έγκριση επέμβασης που χορηγήθηκε από την δασική υπηρεσία, με  αυστηρούς όρους ώστε να διασφαλισθεί η προστασία και αποκατάσταση του τυχόν θιγέντος δασικού οικοσυστήματος. (Δ) Τέλος, απορρίφθηκαν λόγοι ακυρώσεως περί παράβασης των άρθρων 101 παρ. 4 και 106 παρ. 1 του Συντάγματος, περί παράβασης των διατάξεων του ισχύοντος Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού, καθώς και λόγοι που αφορούσαν την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης.