Με την απόφαση αυτή, επιλύθηκε, κατόπιν της 483/2025 απόφασης του Β΄ Τμήματος (7μ), το ζήτημα που τέθηκε με το προδικαστικό ερώτημα, το οποίο υπεβλήθη με την 481/2023 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, κατ’ άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010. Συγκεκριμένα, με την απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι η παρ. 9 του άρθρου 147 του Ε.Τ.Κ., όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της με την παρ. 1 του άρθρου 39 του ν. 4141/2013, κατά το μέρος που ορίζεται σε αυτήν ότι σε περίπτωση παράλειψης, από επιτηδευματία-μέλος του Μητρώου ΔΙ.ΠΕ.ΘΕ., καταχώρισης διενεργηθεισών συναλλαγών στο Πληροφοριακό Σύστημα Παρακολούθησης Πετρελαίου Θέρμανσης επιβάλλεται η ποινή της διαγραφής από το ως άνω μητρώο, χωρίς σύνδεση με το αδίκημα της λαθρεμπορίας και χωρίς να απαιτείται η υπέρβαση ορισμένου ποσοτικού ορίου μη καταχωρηθέντων φορολογικών στοιχείων, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα και στο ενωσιακό δίκαιο, τις επιταγές του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, οι οποίες συνιστούν τμήμα του πρωτογενούς ενωσιακού δικαίου, και την ΕΣΔΑ (άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, το οποίο προστατεύει το δικαίωμα της περιουσίας).