Με το άρθρο 1 του Ν 3900/2010 εισήχθη ο θεσμός της «δίκης – πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που από τη φύση τους έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, συνεπώς, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών. Στις περιπτώσεις αυτές δίνεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου. Η ανωτέρω δυνατότητα των διαδίκων να απευθύνονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αίτησή τους προς την αρμόδια Επιτροπή του Συμβουλίου της Επικρατείας προϋποθέτει, πάντως, να μην έχει ήδη συζητηθεί ενώπιον του διοικητικού δικαστηρίου η υπόθεσή τους. Μετά τη συζήτηση της υπόθεσης στο διοικητικό δικαστήριο υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα του εν λόγω δικαστηρίου να απευθυνθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με προδικαστικό ερώτημα.
Εν προκειμένω, αίτηση κατά το άρθρο 1 παρ. 1 του Ν 3900/2010 για εισαγωγή αιτήσεως ακυρώσεως με τη διαδικασία της «δίκης – πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κατόπιν της συζήτησης της αιτήσεως ακυρώσεως από το διοικητικό δικαστήριο ήταν απαράδεκτη. Επομένως, η συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο του Συμβουλίου της Επικρατείας κηρύσσεται άκυρη και ο φάκελος της υπόθεσης επιστρέφεται στο δικάσαν διοικητικό πρωτοδικείο, ώστε να ολοκληρωθεί επ’ αυτής η διάσκεψη.
